Færsluflokkur: Bloggar

Hvernig er hinsegin Ísland í dag?

Erindi sem ég flutti á málþingi í Öskju N-132.  föstudaginn 22. febrúar sl. Yfirskrift málþingsins var "Hvernig má efla velferð stjúpfjölskyldna?" 

 

Þegar ég var beðin um að fjalla um stjúptengsl frá sjónarhorni homma og lesbía fór ég að velta fyrir mér á hvern hátt og hvort hinsegin stjúpfjölskyldur upplifðu sig öðruvísi en gagnkynhneigðar stjúpfjölskyldur.

Margir myndu ætla að eftir að lögum um ættleiðingar og tæknifrjóvganir var breytt árið 2006 þá nytu samkynhneigðar fjölskyldur algjörlega sömu félagslegra réttinda og gagnkynhneigðar fjölskyldur. Félagsleg staða þeirra í samfélaginu væri loksins jöfn.

Sambönd samkynhneigðra para njóta allra sömu réttinda og gagnkynhneigðra para. Þau geta gengið í staðfesta samvist, þau geta skráð sambúð sína í þjóðskrá og þau geta frá árinu 2006 eignast börn með tæknifrjóvgun. Samkynhneigðir hafa getað stjúpættleitt börn maka sinna frá árinu 2000. Markmiði samkynheigðra foreldra fyrir því að fjölskyldumunstur þeirra sé viðurkennt í samfélaginu hefur því verið náð myndu flestir ætla.

Það eru tvennskonar fjölskylduform sem aðallega eiga við um samkynhneigða foreldra í okkar samfélagi.  Annars vegar er um að ræða foreldra sem hafa átt börn áður en ferðalagið “út úr skápnum” hófst. 

Hinsvegar foreldra sem hafa átt börn með samkynhneigðum maka gegn um tæknifróvgun eða gjafasæði. Seinni hópurinn er nýtt fyrirbæri og búast má við því að í honum eigi eftir að fjölga ört næstu árin. Ef til vill munum við sjá hér “gay baby boom” eins og hefur gerst í öðrum löndum þar sem samkynhneigðir njóta sambærilegra réttinda til barneigna.

Fyrri hópurinn er í dag mun fjölmennari. Flest af börnum þessa hóps búa hjá öðru hvoru kynforeldri sínu og eiga samkynhneigt og/eða gagnkynhneigt stjúpforeldri. Flókið ekki satt!

Sú sem hér talar tilheyrir þessum hóp. Það er að segja ég er í sambúð með konu sem á tvö börn. Við erum ekkert frábrugðin öðrum samsettum fjölskyldum og höfum gengið í gegnum súrt og sætt eins og aðrar stjúpfjölskyldur. Konan mín var skilin við föður barnanna og kominn út úr skápnum nokkrum árum áður en við tókum saman, þannig að kynhneigðardæmið var ekki “vandamál” hjá þeim þegar ég kom til sögunnar. Það hefur samt tekið okkur langan tíma að mynda fjölskyldu eins og algengt er með allar stjúpfjölskyldur.

Ég og konan mín erum  stoltar af því að vera samkynhneigðar og það hefur skipt miklu máli fyrir líðan barnanna. Það hefur haft þau áhrif að börnin eru  sátt enda eru þau svo lánsöm að við erum í góðu sambandi við föður þeirra og foreldrar okkar og systkini eru víðsýn og styðja okkur í hvívetna.

Þannig aðstæður eiga því miður ekki við um öll börn sem búa í hinsegin fjölskyldu. Stór hópur samkynhneigðra foreldra treystir sér ekki til þess að vera opnir gagnvart skólanum með kynhneigð sína gagngert til að vernda börnin sín.  Innri togstreita foreldra við eigin sjálfsmynd og fordómar ættingja geta haft mjög skaðleg áhrif á viðhorf barna til fjölskyldunnar og að sjálfsögðu  á þeirra eigin sjálfsmynd.  Þessum börnum líður ekki vel og þar við bætist að oft eru skilaboðin í skólaumhverfinu ekki jákvæð og styðjandi.

Stjúpsonur minn er í grunnskóla og ég hef tekið jafnan þátt og mamma hans í skólastarfinu. Maður skyldi ætla að í dag ríkti víðsýni og viðurkenning á ólíkum fjölskyldugerðum í skólakerfinu. Það hefur ekki verið mín upplifun og ég veit af eigin reynslu að það á við um fjölskyldur þar sem einhverjir eða allir fjölskyldumeðlima eru af erlendum uppruna. Um fjölskyldur samkynhneigðra er enn ekki talað að neinu ráði í skólanum.  Stundum velti ég því fyrir mér hvort ég sé virt að vettugi af skólanum sem uppalandi vegna þess eins að ég er stjúpforeldri eða vegna þess að ég er samkynhneigð, eða er það sitt lítið af hvoru.

Á upplýsingablaðinu sem við konan mín fylltum út í haust þegar skólinn byrjaði var beðið um nafn foreldra annars vegar og svo forráðamanna hinsvegar og þar gáfum við upp nöfn okkar beggja. En þrátt fyrir það - ef  eitthvað vandamál kemur upp, í skólanum er hringt í mömmu hans en aldrei í mig, náist ekki í hana.  Ég sendi stundum tölvupóst til kennaranna og fæ engin svör.  Svarið berst mömmu hans! Mér líður þá eins og ég sé ekki virt né viðurkennd sem uppalandi stjúpsonar míns.

Það er ekki auðvelt að vita til þess að um okkur sem fjölskyldu ríki þögn í skólanum og að einu tilvikin sem til okkar er vísað í daglegri orðræðu sé þegar krakkarnir nota orðið “hommi eða lessa” til að niðurlægja hvort annað,  og það gerist oft því miður. Ef fjallað er um okkar fjölskyldu á jákvæðan hátt er það, í einhver örfá skipti, í lífsleikni, og þá er vísunin oftar en ekki í kynhneigð en ekki lífstíl.

Hann sagði okkur frá því um daginn að einhver hefði kallað yfir bekkinn í hefndarskyni að mamma hans væri lessa. Við spurðum hann hvað honum hefði fundist?  Hann yppti öxlum. Ég spurði þá hvort kennarinn hefði þá sagt eitthvað eða einhver í bekknum? Hann svaraði því til að engin hefði yfirhöfuð sagt neitt.

Þegar ég var að undirbúa mig undir þetta erindi þá sló ég inn á “google”… samkynhneigðir stjúpforeldrar.  Það komu upp örfáar síður þar sem fjallað var um stjúpforeldra en “google” fann ekkert á íslensku um hinsegin stjúpfjölskyldur.  Þá prófaði ég þá hugtakið á ensku og fékk fjöldan allan af síðum þar sem vísað var í hinar ýmsu rannsóknir sem gerðar hafa verið í Bandaríkjunum og Bretlandi.

Mér vitandi hefur aðeins ein rannsókn verið gerð hér á landi á félagslegri stöðu og líðan barna í samkynheigðum fjölskyldum. Það eru mörg ár síðan, Þessi rannsókn var eigindleg og viðmælendahópurinn ekki stór.  Í Bandaríkjunum og Bretlandi hafa verið gerðar margar rannsóknir. Það er sameiginlegt með öllum þessum rannsóknum að aðalvandi barna sem alast upp hjá samkynhneigðum er ekki kynhneigð uppalendanna,  heldur viðhorf samfélagsins til samkynhneigðar.

Niðurstaða erlendra rannsókna á börnum sem alast upp í hinsegin stjúpfjölskyldu sýna að þessi börn upplifa sömu hindranir og sömu viðhorf og börn sem alast upp í gagnkynhneigðum stjúpfjölskyldum. Hinsvegar er aðlögunarferlið mun flóknara vegna vanþekkingar og skilningleysis í starfsumhverfi þeirra. Þ.e.a.s í skólanum og á leikvellinum.

Allt þetta getur haft þau áhrif að samkynhneigðir foreldrar treysta sér ekki til þess að vera opnir með kynhneigð sína.  Í þeirri vissu að með því verndi þau börnin sín best, en um leið læra börnin að það má ekki tala um fjölskylduna þeirra og það er ekki gott að alast upp við skömm á sinni eigin fjölskyldu og jafnvel stjúpforeldri sínu!

Þetta er raunveruleikinn hjá samkynhneigðum stjúpfjölskyldum.

Þetta er:  hinsegin Ísland í dag.


Marmaris

Eg er buın ad vera ı frıı med sambylıskonunnı a Marmarıs ı naer tvaer vıkur. Nu eru tveır dagar ı heımfor. Her er rumlega 40 stıga hıtı og svıtınn lekur af mannı. Flestır ferdamennırnır her eru enskır og vırdast adallega hıngad komnır tıl ad upplıfa sına eıgın mennıngu og tyrkırnır koma tıl mots vıd thessar tharfır englendınganna.  Tad hefur reynst erfıtt fyrır okkur ad fınna veıtıngarstad sem bydur upp a eıtthvad annad en enskan matsedıl og lıtıd kryddadan kebab.  Enskar blondınur ı g-strengjum og skollottır bjorbumbukallar ı stuttbuxum med enska fananum eru meırıhlutı ferdamanna ı Marmarıs. A kvoldın ma sja tıpsy blondınur med smaborn a borunum.  Eg hef thvı reynt ad fara ı skodanaferdır utan Marmarıs tıl ad sja eınhverja tyrkneska mennıngu. Thad hefur verıd mjog gaman og gefandı. Hef fylgst med spennunnı ı krıngum kostnıngarnar sem fram fara 22.julı og raett mıkıd vıd tyrkına sem her vınna  a veıtıngarstodunum. Tyrkırnır  vırdast almennt ahyggjufullır um urslıt kosnınganna. Theır eru hraeddır um ad Abdulla forsetaframbjodandı ıslamska flokksıns naı forsetakjorı og her verdı afturhvarf tıl truarınnar og ıhaldsemı. Laet thetta naegja ad sınnı. Best ad skella ser ut i hıtann og bresku mennınguna.


Að misnota kerfið

Nú um helgina kom fram í fréttum að stór hluti þeirra sem  hefðu verið uppvísir að bótasvikum hjá Tryggingarstofnun væru einstæðir foreldrar. Þar er líklega verið að tala um þau einstæðu foreldri sem skráð eru einstæð þótt hitt foreldrið búi á heimilinu. Hitt foreldrið er þá með lögheimili annars staðar.  Með hverju barni fær einstætt foreldri sem er öryrki um tæpar 40.000 kr. (meðlag og barnalífeyrir) og svo heimilisuppbótina, ca. 19.000 kr. tæpar á mánuði þar sem það býr eitt (ekki annar fullorðinn á heimilinu) Tekjur til umráða eru því mun meiri en ef hitt foreldrið byggi á heimilinu.   Á meðal fagfólks sem starfar í félagsmálageiranum eru foreldrarnir sem ekki búa en búa samt á heimilinu þekktir sem "hulduforeldrar".  Það er alltaf eitthvað af fólki sem misnotar kerfið. Fólk reynir að  hafa meira upp úr fátæktinni með þvi að græja aðstæðurnar á pappírnum. Þetta er sjálfsbjargarviðleitni. Fólk neyðist til að spila á kerfið til að eiga ofan í sig og á. Árni Johnsen sveik út milljónirnar en hann gerði það ekki út frá efnahagslegri neyð heldur græðgi, auðugur maðurinn.  Og svo kaus fólkið hann á þing.  Hvað finnst okkur um þessa einstæðu foreldra sem sviku út bætur?  Eigum við að dæma þau?

“One stop shop” fyrir innflytjendur

Áhugaverð hugmynd fyrir innflytjendur.

http://www.grazyna.blog.is/blog/grazyna/

 


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband